Kapot

'Storing in motor,' meldde het dashboard van onze wagen na de eerste tussenstop richting Zweden. Gelukkig zijn we nooit echt in panne gevallen. Na onze vakantie bij Britt lieten we 'de turbo van de motor' wel zo vlug mogelijk vervangen. 

De slechte sluiting van onze afwasmachine werd intussen ook gerepareerd en de twee geldboetes uit de lage-emissiezone Antwerpen werden herleid tot een 'laattijdige registratie' van onze Franse nummerplaat. 

Nu is de warmtepomp van het zwembad stuk. En het rolluik aan ons grote livingraam hapert. De nieuwe ontkalker in de berging moet ook nog juist afgesteld worden. En onze fietsen wil ik binnendoen bij de fietsenmaker in Wittelsheim - gewoon voor nazicht - want eind juni gaat de lieve man met pensioen en we kennen niet meteen een andere goede fietsenmaker. Toch niet in de buurt.

Soit. Altijd iets dus. Zo ook bij de vriendin in Antwerpen. Daar was de boiler stuk. En de barst in haar kookplaat wil ze nu vlug hersteld zien. Maar wat 'rolluiken' betreft, wint ze echt iedere vergelijking.

Want haar rolluiken zijn gesloten sinds begin april, toen de aanslag met een zelfgemaakte bom(!) bij de buren een gat in de living sloeg en bij haar alle ramen op de benedenverdieping sneuvelden. (Aanvankelijk dekte de verzekering zelfs niet deze schade 'opgelopen in een oorlogssituatie': 'the War on Drugs' van De Wever namen ze dus wel erg letterlijk!) 

Sindsdien zijn de livingramen bij mijn vriendin langs de binnenkant dichtgetimmerd en blijven haar rolluiken af. De verzekering blijft helaas traag reageren en de deadline bij het schadefonds van de stad is verstreken. Ze hoopt nu op uitstel en heeft in haar tuin alvast extra bloemetjes geplant zodat ze daar wat licht en kleur kan zoeken. 

Het geluk dus van kleine zaken, van een alledaagse schoonheid ook die je niet kapot krijgt. (Vergeet hier even iedere nieuwsuitzending.) Geen vervanging of reparatie nodig. Je moet alleen aandachtig kijken. Dat wel. Maar verder is het er gewoon. Gratis en voor niets. 'Licht en kleur.'