Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

maandag 26 november 2018

Hectische/frustrerende start

Wat doe je bij stilstaand verkeer op de A35 richting Basel wanneer manlief dringend op de luchthaven moet zijn, wil hij zijn vluchten naar München/Houston niet missen? (En ik bedoel dus écht dringend.)
 
Dan rijd je achter een Zwitserse nummerplaat traag langs de pechstrook (en hoop je zo niet gezien te worden door enig blauw uniform), neem je vlug de eerstvolgende afrit,  rijd je jezelf vervolgens vast in een andere opstopping (ah ja, wij zijn niet de enigen die een alternatief zoeken!!), maak je vloekend (Jan) en sussend (ik) rechtsomkeer en rijd je terug de autostrade op...
 
Om daar gelukkig toch al wat beter te kunnen doorrijden (want de helft van de automobilisten zit nu op de binnenwegen te sukkelen). Uiteindelijk beland je 'hijgend en wel' voor de incheckbalie waar Jans valies nog net op tijd op de band gezet wordt en zijn vlucht een halfuur later vertrekt... Mét manlief dus ook uitgeput aan boord ;-)
 
Een hectische maandagochtend die we hier godzijdank niet elke week beleven!!
 
Maar collega Nicolas zit wellicht nog altijd te vloeken... Want hij strandde op de luchthaven van München waar er op de tarmac(!) geen bus was die hem tijdig van de ene vlucht naar zijn (nipt aansluitende) vlucht richting Houston kon brengen. Hij zag dus werkelijk het gemiste vliegtuig voor zijn eigen ogen opstijgen...
 
Meer frustrerend kan een nieuwe werkweek niet starten, toch?

1 opmerking: