Wanneer ik aan mijn stapel handgeschreven kerstkaarten begin, schudden de pubers hier in huis altijd even meewarig het hoofd. 'Wie doet dat nu nog zo uitgebreid?! Een berichtje gaat toch veel sneller en kost ook veel minder...' (Maar sowieso ben en blijf ik een echt 'kaartjesmens', voor alle gelegenheden eigenlijk, en dus het hele jaar door.) Erg opgetogen ben ik zelf nu trouwens ook met de tekening en kerstkoekjes van ons driejarige achterbuurmeisje.
Intussen blijven er hier zeer veel camionettes rondrijden met allerlei pakjes die iedereen in dit corona-jaar online bestelt... En het grootste pakje werd vorige week alvast bij Wilco en Brigitte in Pfastatt geleverd, want daar stond Julien na bijna drie jaar rondreizen weer voor de deur!! (Een jetlag had hij uit Japan niet meegebracht: hij was eerst nog even van Compostella naar Lourdes gestapt vooraleer hij zijn ouders met zijn thuiskomst verraste.)
Kerst voor de deur! En het komt echt in vele gedaantes: in een zoon die je niet verwacht, in kaartjes en kartonnen dozen, in mooie zakjes met een strikje errond... In extra kerstversiering op alle lege pleinen ook, om zo die geannuleerde kerstmarkten toch een beetje te compenseren... 'De Warmste Week' van StuBru kennen ze in de Elzas niet, maar warme en hoopgevende initiatieven dus zeker wel.
Wij gaan ook nog voor de kerstkaarten per post.... ze moeten nog de komende dagen geschreven worden maar ze komen er aan!!
BeantwoordenVerwijderenHey naamgenootje, fijn je hier nog eens te lezen! En ik kijk dus al uit naar jouw kerstkaartje :-)
Verwijderent is verstuurd ... nu hopen dat de post goed werk levert
Verwijderen