Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

dinsdag 15 maart 2011

Halfweg

Vorige week 20 weken zwanger. Halfweg! En dan de echo: het hartje klopt niet meer. Op de bus naar huis de gedachte: "Zolang ik het tegen niemand zeg, is het nog even niet waar." Ik ben een kwartier in niemandsland. En dan ben ik thuis... Met mijn excuses aan onze familie en vrienden om dit slechte nieuws via mijn blog te moeten vernemen. Ik kan het even niet opbrengen om iedereen persoonlijk op de hoogte te brengen.

7 opmerkingen:

  1. Oh An! Wat een verdrietig nieuws... Knuffel je kapoenen en Jan extra veel en neem je tijd om dit verlies te verwerken. Dikke zoen uit Leuven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn allerliefste frêle metekindje,
    Twee maanden geleden kreeg ik mijn allermooiste verjaardagscadeau ooit: een skypend ooievaartje bracht me de blijde boodschap dat jij op komst was én dat ik meter zou worden! Ik was ongelooflijk blij verrast en vereerd en staarde als in een roes naar dat pluche ooievaartje op mijn scherm...
    Gisteren staarde ik opnieuw naar dat scherm, verslagen en vol ongeloof: jouw hartje klopt niet meer....
    Ik wil huilen, roepen en tieren van onmacht en probeer troost te zoeken bij de gedachte dat je afscheid kon nemen van je korte leventje in de dichtst mogelijke nabijheid van je mama: met haar verbonden in de besloten koesterende geborgenheid van haar buik.... ver weg van alle onheil van burgeroorlogen, tsunami's en kernrampen in de buitenwereld...
    In gedachten heb ik al tientallen keren je zachte huidje gestreeld, je babygeurtje opgesnoven en je kleine vingertjes gevoeld.. nu geef ik je nog een voorzichtige zoen op je frêle lijfje en ween mee met je mama en papa.
    Dag minimetekindje,
    Je zit voor altijd in mijn hart,
    Je meter.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. We leven zo mee met wat jullie overkomt. Neem je tijd om alles te verwerken, om te voelen wat je moet voelen en neem tijd om afscheid te nemen. We wensen jullie veel sterkte en moed in deze moeilijke dagen.

    "Je zag een wonderlijk begin.
    Jullie hoorden hoe een hartje klopte.
    Jullie vormden zo'n welkom gezin
    totdat een hartje stopte.
    Nu is er van jullie gebroken hart
    een stukje meegenomen.
    Bewaar het goed kleine schat
    we zien je in ons dromen."

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een donderslag bij heldere hemel ...
    Al het uitkijken naar de zomer wordt plotsklaps
    grote verwarring ...
    Het is allemaal zo onwerkelijk.
    Ik wou dat ik kon toveren en de tijd terugdraaien.

    Lieve lieve An & co,
    we geven jullie een dikke, warme, troostende knuffel. We wensen jullie veel sterkte met dit verdriet.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve lieve An, Jan en de kids,

    Ik ben er nie goed van. Wat een vreselijk nieuws. Wat kan ik schrijven??? De tijd staat zelfs stil voor mij als ik mij nog maar een beetje probeer in te leven in jullie situatie. Heel veel sterkte, lieve vriendin. Ik gedenk jou, de meter en je gezin in mijn gebeden voor sterkte... dikke kus en knuffel. Lindsay

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Beste An, zo'n vreselijk nieuws. Ik denk aan jullie en wens jullie heel veel sterkte. Veel liefs, Tania.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Liefste An, Jan & co,
    Dit is absoluut geen goed nieuws. Het was jullie zo gegund... Ik kan me inbeelden dat dit heel pijnlijk is en hopelijk vinden jullie steun bij elkaar.
    Heel veel begrip vanuit Peulis x

    BeantwoordenVerwijderen