Kinderachtig

Lange telefoongesprekken gevoerd met Haisa van Orange (voor de wifi-verbinding die maar niet wilde werken) en met Fabian van Darty (voor het beveiligingsabonnement van mijn pc dat plots werd verbroken), daarnaast weer een ingewikkeld Cerfa-document op het gemeentehuis afgehaald (voor de plaatsing van ons tuinhuis) en een nieuwe mail geschreven naar de CLCV (voor de waarborg van het groene huis die we dreigen te verliezen).

Niet de meest leuke taken om te doen, maar je kan ze niet (blijven) uitstellen...

Wat het ook niet aangenamer maakt, is de manier waarop je soms behandeld wordt. Alsof je meteen twintig IQ-punten verliest wanneer je met een vreemd accent spreekt. Ik ben en blijf een buitenlander die het vaak moet hebben van de goodwill van de ander om correct geholpen te worden.

En ja, dan gebeurt het wel eens...

Dat je gewoon in het Nederlands wil antwoorden, dat alle Franse politesse je gestolen kan worden en dat je helemaal niet wil nadenken over de juiste formulering van je vraag, je mailtje.

Kinderachtig. Ik weet het. Zeer kinderachtig zelfs.

Zeker als je dan het vreselijke nieuws verneemt over de airbus die vanmiddag neerstortte in het zuiden van Frankrijk.