Nog een toost op mijn 52 lentes,
met Gino en Roberta die even in de Elzas waren,
en ze kwamen langs zonder hun dochter Lea,
maar wel met hun lieve viervoeter Odette,
al moest dit schattige beestje veel in de gang zitten...
Een fijne avond met onze Italiaanse vrienden, al was ons konijn Fee gestrest door de komst van Odette en stampte ze de hele tijd driftig in haar kot. We verhuisden Odette dus noodgedwongen naar de gang, waar het brave beestje zich mooi onderaan de trap uitstrekte en waar ze geen kik gaf. (Net zoals onder onze tafel trouwens.) Fee bleef evengoed stampen en ikzelf had het gevoel dat we het verkeerde dier straften. Geen idee natuurlijk hoe een konijnenbrein echt werkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten