Gisteren wegkoers in Dossenheim Kochersberg,
en Kobe was tijdens de week vanop zijn kot
reeds het parcours gaan verkennen.
Aan de start was de moraal nog goed,
maar het vertrek was (te) snel en na 1 ronde
kon onze coureur het peloton niet meer volgen.
Vanmiddag dan apéro bij de kotbaas in Straatsburg,
voor een lekkere Belgische maaltijd:
een tafel vol heerlijke moules-frites.
Tijdens het eten werd het ook echt muisstil,
was iedereen druk in de weer met zijn/haar schelpen.
Afsluiten deden we nog bij de kotbaas thuis,
met een lekkere vacherin glacé
die ons zondagsmenu compleet maakte!
Het is hier weer allemaal gelukt: Jan kwam goed thuis uit India, Kobe zag zijn koers als een goede training, de was werd intussen ook gedaan en de versgemaakte soep aan de eigen keukentafel werd gesmaakt...
Maar dit weekend werd er dus 2x op en neer gereden naar Straatsburg (480 km in totaal): eerst voor die koers op zaterdag en vervolgens voor het etentje met de kotbaas op zondag. En vanavond bracht ik manlief om 17u15 al terug naar de luchthaven van Basel voor zijn vlucht naar Londen, want komende week maakt hij het mooie weer (of niet) in Duxford.
Een ochtendspits zoals vroeger met onze drie kids samen thuis kennen we niet meer, maar een "weekendspits" kennen we nu des te beter!
Morgen ga ik zelf toch weer even stilvallen... Zeker na dat telefoontje zojuist van een vriendin uit België die slecht nieuws te verwerken kreeg. Verdorie toch. Onze weekendspits is er niks tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten