Kaarsjes branden. Voor iedereen die het nodig heeft. Mijn grootmoeder deed het vaak in "den Troost" in Vilvoorde, en zelf doe ik het nu ook in ons Franse kerkje. Terwijl buiten de lente roept, staar ik naar dat kleine vlammetje. Hoe het licht altijd zijn weg vindt - zelfs uit het diepste donker - daarop wil ik blijven vertrouwen. Met warmte en kracht die ik zelf ook hoop te kunnen bieden, al blijft het steeds zoeken naar de juiste woorden. X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten