Vandaag met de Italiaanse vriendin afgesproken voor een lunch in het Casino van Blotzheim. Het zorgde weer voor leuke tafelgesprekken in het Frans, ieder met zijn eigen accent! Tot de mooie Roberta zo in het gesprek opging dat ze automatisch op het Italiaans overschakelde en ik twee zinnen hoorde waar ik niets van begreep... Haar warme schaterlach volgde onmiddellijk! Zalig!!
Het Casino zelf viel eerlijk gezegd wat tegen. We stonden meteen met beide voeten in de speelhal. Geen imposante inkomhal die ons met veel grandeur de wereld van de tafelspelen, gokautomaten en video slots binnenleidde... Ook geen betoverend mooi interieur en geen bruisende menselijke activiteit... Slechts een handvol bezoekers die zich eerder leken te vervelen in deze eenvoudige open ruimte vol schreeuwerige toestellen.
Het restaurant was stijlvoller en intiemer, al had het toch ook iets troosteloos over zich. (Maar misschien verdraagt een Casino gewoon geen daglicht?) Leuk was wel dat je bij de afrekening je maaltijd kon terugbetaald krijgen in jetons voor de speelhal. Daarvoor mocht je drie dobbelstenen opwerpen. Gooide je drie keer het door jou vooraf gekozen getal, dan kon je je geluk verder gaan beproeven in de grote zaal met de draaideur waardoor je meteen ook weer buiten stond mocht het allemaal toch niet zo goed lukken... (De imposante inkomhal blijf je ook bij het buitengaan duidelijk missen.)
Al bij al een leuke middag maar ik denk dat we de volgende keer toch weer in een 'gewoon restaurant' afspreken voor onze tafelgesprekken :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten