Meer dan het maximum halen, ik wist niet dat het kon. Maar op zijn contrôle d'Allemand kreeg Thomas nog een half puntje extra omdat hij ook de datum in het Duits juist had geschreven!
Onze oudste zoon doet het dus goed in het college. Meer dan goed zelfs. Hij is vaak de eerste van de klas voor Frans en Duits, en hij vervoegt de Franse werkwoorden dus beter dan de meeste native speakers van zijn leeftijd. In het vak Engels spreekt hij helaas wel met een Frans accent ;-)
Maar taal is niet zijn grote passie. Nee, toch liever les maths! Als negenjarige Vlaming kon hij al vlug soixante-dix-sept en quatre-vingt-treize foutloos in getallen opschrijven. Verdere berekeningen voerde hij vervolgens in zijn hoofd in het Vlaams uit! Meteen speelde hij met de taal en met de getallen alsof het niets was...
En nu vliegt hij dus door het eerste jaar van het middelbaar onderwijs. Met andermaal felicitaties van de klassenraad op het einde van dit tweede trimester. Dat het allemaal vanzelf gaat, lijkt hij normaal te vinden. Maar als ouders vinden wij dit toch een zeer grote zegen!
De vlotte tweetaligheid van onze kinderen blijven we ook het mooiste cadeau vinden van onze verhuizing naar Frankrijk. Recente Franse studies zouden bovendien aantonen dat vroege tweetaligheid bij kinderen leidt tot een beter begrip van de eigen moedertaal. En met die bevindingen maakte Kobes logopedist me pas helemaal gelukkig. Want ja, het maximum halen uit woorden en taal: daar kan ik voor mezelf toch ook heel hard van genieten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten