De D26. Het is slechts één van de mooie banen waarop we eind april reden, op weg naar de opendeurdag van de famille Riche, een imker in Traubach-le-Bas, voor verse peperkoek en confituur met honing... Slechts een kwartier rijden van Mulhouse, sta je midden in de uitgestrekte natuur! Hier is nog "plaats met hopen", wat je meteen ook veel rust en ademruimte geeft... Tenminste, zo ervaren wij het toch.
Midden onze (late) paasvakantie zaten de kids al een week in België en genoten wij dus met z'n tweeën volop van de D26.
Dat weekend gingen we trouwens ook naar de film ("La rencontre", minder goed dan verwacht) en reserveerden we een tafeltje bij Ristorante I Fratelli (erg lekker en helaas ook zo duur als verwacht) in Rheinfelden, aan de Duitse kant van de Rijn.
Op zondagavond nodigde de Italiaanse vriendin ons uit voor een etentje in haar nieuwe huis dat ze werkelijk zeer knap had ingericht, met een spiksplinternieuwe keuken en een supermoderne badkamer die niet zouden misstaan in een "voor en na" woonreportage op televisie. (Dat laatste had haar echtgenoot zich trouwens ook nieuw aangeschaft: een gigantische breedbeeldtelevisie om de verhuizing te vieren! Wij lopen dus werkelijk op alle vlakken achter...)
Thuis lagen het bureau en de livingtafel ondertussen vol met onze Franse administratie. Dat de kids het huis uit waren, gaf ons immers ook de gelegenheid om eens grondig "orde op zaken" te stellen in de eigen papierwinkel.
Nog een week verder, zijn we met z'n allen terug samen thuis. Na het lange en feestelijke 1 mei-weekend in België waarmee we onze Franse paasvakantie definitief afsloten, dringt het gewone school- en werkritme zich weer op...
Maar niet voor lang. Want donderdag 8 mei herdenkt Frankrijk het einde van WOII en zijn de kids terug een dagje thuis...
Dan heb ik dus alle tijd om ook met hen een stukje op de D26 te gaan rijden :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten