Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

maandag 13 december 2021

Veel slapen en lezen

Vroeger sprak mijn grootvader tegen Wilfried Martens en later tegen Jean-Luc Dehaene. Dat begon zo rond 19u45 en dan moesten mijn zus en ik stil zijn. Niet dat er ooit een antwoord kwam. Het BRT Journaal ging onverminderd verder, al had onze grootvader er dus veel op aan te merken.

Tegen Angela Merkel heb ikzelf vanuit onze living nooit gesproken. Maar ik vraag het me wel af, hoe het met haar gaat nu zij geen bondskanselier meer is. Want ik mocht haar wel. Met haar Duitse degelijkheid en haar gekleurde jasjes, de handen steevast in ruitvorm gevouwen. 'Wir schaffen das,' is haar meest bekende slagzin. En Merkels aanpak van de vluchtelingencrisis kon in het buitenland dan ook op veel lof rekenen, in eigen land was dat iets minder.

'Yes we can,' zei ook Barack Obama. Zijn verkiezingsmotto drukte hoop uit en daar kon niemand tegen zijn. En zag je hoe hij naar zijn Michelle keek? Wat had ik haar graag de eerste vrouwelijke president van de VS zien worden.

In het Élysée houdt Emmanuel Macron zich intussen staande. De coronamaatregelen hebben nog geen enkele politicus populair gemaakt en de gilets jaunes blijven ook een 'vaste waarde' in het Franse straatbeeld. Na Sarkozy en Hollande is dit onze derde president. Wat de verkiezingen in 2022 zullen brengen, blijft bang afwachten.

Maar hopelijk geniet Angela Merkel volop van haar politieke pensioen. Na zestien jaar heeft de crisismanager en Mutti van Duitsland dat wel verdiend. Ze kwam door onderschatting aan de macht en had 'geen charisma om het tot bondskanselier te schoppen'. Mannen aan de top kunnen zich echter lelijk vergissen en op de groepsfoto's ging ze vervolgens kleurrijk tussen al die heren staan.

'Veel slapen en lezen,' wil ze nu doen. Met dat eenvoudige antwoord slaagde ze er alweer in om alles klein te maken en zich te tonen als een goed en bescheiden mens. (Ik denk dat mijn grootvader daar weinig op aan te merken zou hebben.) Haar geruststellende verschijning in het nieuws zal ik nu wel missen. Net zoals ik Obama eigenlijk al een tijdje mis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten