Kerstkaartjes worden er in Frankrijk niet zo veel geschreven en onze schriftelijke wensen worden hier dus soms op een andere manier beantwoord. Vandaag nog. Met een zelfgemaakte Kuglof van Maximes mama, alsook met confituur, truffels en peperkoek van de buurvrouw. (Die bio-peperkoek werd trouwens ingevoerd uit Lebbeke, eten we nu met andere woorden lekkers uit Oost-Vlaanderen!) Een mercredi gourmand zonder dat ik naar de winkel hoefde... En die extra kerstkilo's hoop ik alsnog in februari kwijt te geraken. Want 'zoete wensen' zijn (helaas) ook echt wel mijn ding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten