Zo vreemd dat je er nu niet meer bent, opa. Jij leek hier wel nog een tijdje te willen blijven... Maar plots ben je dan toch vertrokken en kwamen wij vandaag met velen samen om afscheid van jou te nemen. En terwijl buiten de nieuwe werkweek zich grijs en koud op gang trok, vulde de kerk in Leefdaal zich gemakkelijk met al onze warme gedachten aan jou. Want jij werd graag gezien. Het was ook helemaal niet moeilijk om van jou te houden. Jij vroeg nooit veel voor jezelf, jij hielp de anderen des te liever. Jouw interesse in alle klein- én achterkleinkinderen bleef ook groot en de fanfare was echt jouw lang leven.
Met jouw vertrek schuift alles nu een generatie op. Kerstmis straks zonder jou, zal niet hetzelfde zijn. Jij genoot er immers als geen ander van om de hele familie dan samen te zien. Maar misschien lukt dat nu wel van hierboven, samen met Mie. Neem er dan vooral een goed glaasje wijn bij. En geniet ervan met z'n tweeën. Na een leven lang samen hard gewerkt te hebben op de boerderij, is het jullie van ganser harte gegund, erg oprecht en onvoorwaardelijk bovendien. Een beetje zoals jij er dus eigenlijk altijd was voor ons.
Want wat je geeft, krijg je altijd terug. En jij hebt veel gegeven, beste opa. In al jouw vriendelijke eenvoud.
Dankjewel.
X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten