Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

donderdag 23 april 2015

Bureaucratie ten top

Vanmorgen een eerste keer naar de CPAM (Caisse Primaire d'Assurance Maladie) in Mulhouse geweest want onze aansluiting bij de CMU (Couverture Maladie Universelle) dringt zich op: vanaf 1 juni worden alle travailleurs frontaliers die in Zwitserland werken verplicht zich aan te sluiten bij de sécurité sociale in Frankrijk.

Gedaan dus met de caisse privée (tenzij voor de Assurance Complémentaire), we zullen  nu ook een carte vitale krijgen (vergelijkbaar met de SIS-kaart in België) en wellicht wat meer aan de staat moeten afdragen. (Onze caisse privée laat ons in de maand mei alvast een aardige som betalen voor "de regularisatie".)

Morgenvroeg trek ik meteen terug naar de CPAM, met alle gevraagde documenten én ook een ondertekende verklaring van manlief dat ik gemachtigd ben om in zijn naam ons dossier te regelen (alsof hij dat anders graag zelf zou doen en ik ondertussen toch niets beters te doen heb!!).

Werkelijk, het zorgt hier weer voor enkele hoogdagen in de Franse bureaucratie.

Soit. Je kan uiteindelijk niet anders dan meedraaien "in het systeem" en hopen dat je zo vlug mogelijk alle gevraagde attesten bij elkaar krijgt...

Maar na de recente papierwinkel voor de plaatsing van ons tuinhuis en de herstelling van onze wagen, heb ik er nu dus weer een volledig nieuw en uitgebreid dossier bij!

Gelukkig is mijn administratieve accuraatheid "legendarisch". Tenminste, dat las ik toch in een kort dankwoord naar aanleiding van mijn definitieve ontslag bij mijn werkgever in België eind vorig schooljaar. (Of ik op die manier nu graag herinnerd wil worden, is weer wat anders. Maar goed.)

Hopelijk lukt het me dus om morgen alle gevraagde documenten keurig te overhandigen. Ik heb alvast de officiële toestemming van mijn wederhelft om me daar grondig mee bezig te houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten