Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

woensdag 20 november 2019

Het gevecht

Huiswerk maken, blijft voor de jongste zoon vaak een "gevecht"... Maar zijn fiets kuiste hij vanmiddag wel minutieus na zijn cyclocross-training. Als ouder moedig ik zijn motivatie dus maar aan waar kan, want een (beginnend) puber laat zich sowieso niet langer dicteren.
 
"Onderhandelen" wordt met hem nu ook onze tweede natuur van "afspraken maken". 'Da's chantage,' gilt hij dan soms, maar intussen raakt hij zelf natuurlijk ook meer en meer bedreven in zijn eigen onderhandelingstactieken. Quid pro quo. Voor wat hoort wat.
 
Van kind naar puber dus. En soms gaat de jongste zoon daarbij nog driftig op en neer tussen die twee levensfases... Als een stuiterende pingpongbal die haar snelheid en energie weet te behouden, ja zelfs verder kan opdrijven indien nodig. (Je zou er nog bewondering voor kunnen hebben als het je allemaal ook niet zo moe maakt terzelfdertijd.)
 
"Hoe het met Robin gaat," vraag ik intussen vaak, "en of zijn klasgenootje misschien eens bij ons wil komen spelen?"
"Als je dan maar niet over zijn mama begint," antwoordt hij dan.
 
Afgelopen herfstvakantie verloor Robin onverwacht zijn moeder. Intriest ben ik er van. Dat die jongen nu zonder zijn mama verder moet en dat zij haar kind ook niet verder zal zien opgroeien...

Ja, geef me dan maar het "gevecht" om het huiswerk... En alle nieuwe onderhandelingen die hier wekelijks moeten worden gevoerd... En die gele tuinslang die op woensdag moet bedwongen worden. Ja, geef me die alsjeblieft ook.

Want zonder dat alles, gaat het pas echt mis.

X

2 opmerkingen:

  1. Mooi stukje An , leuke puberfoto's ook weer !
    En ja eveneens intriest.
    Ik stop nu net met helpen bij het huiswerk voor de kinderen en het is 22u15. Phoe wat een gedoe toch zeg, vooral als het bij de 16-jarige Frans is.
    'k Had hem bijna tot bij jou gebracht :) !
    Maar ik kan het nog doen, ik ben er nog !
    Al heel vaak gedacht, hoe moeilijk soms ook.
    Liefs ,
    Carla

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Van kind naar puber ... herkenbaar met een 12-jarige dochter in huis die het een uitdaging vindt om regels naar haar hand te zetten, te overtreden met de glimlach en onderhandelingstechnieken uit te testen. Het is koorddansen tussen zélf doen en hulp toelaten.
    Maar het verhaal van een 13-jarige die verder moet zonder mama, doet me beseffen dat het een voorrecht is om die metamorfose van kind tot puber tot jongvolwassene te mogen meemaken vanop de eerste rij.

    BeantwoordenVerwijderen