Eigenlijk zou iedereen eens in het buitenland moeten gaan wonen. Eén jaar, minstens. Meerdere jaren, nog beter! Ik meen het. Stap uit de 'comfortzone' van het bekende en zoek je weg in een ander land, een andere taal... Met een schotelantenne op je dak zoals alle migranten in het eigen vaderland... Want je hoeft zelf ook niet ver te gaan om te ervaren hoe hard je vasthoudt aan je eigen cultuur, hoe moeilijk echte integratie is.
Op het jaarlijkse pruimenfeest met de onuitspreekbare naam kwam ik ondertussen weer heel wat bekende gezichten tegen. Na vier jaar voelen we ons hier ook echt 'thuis'. En toch. Dat ik deze editie van het straatfeest zo geslaagd vond, kwam vooral door de aanwezigheid van de Vlaamse vriendin. Nu konden we namelijk samen onze tong breken over het woord 'zwatschgawayafascht' :-)
'Taalgevoelig' word je beslist ook (nog) meer in het buitenland.
Een tijdlang uit de eigen comfortzone treden en jezelf helemaal blootstellen aan alles wat een cultuurshock inhoudt: ik kan het ook iedereen aanraden! Beroepsmatig probeer ik nu studenten te overtuigen om dat te doen. Het blijft me verbazen/frustreren hoe weinig (jonge) Vlamingen bereid zijn om die uitdaging aan te gaan, zelfs wanneer we hen daarbij heel veel omkadering bieden. Maar diegenen die het doen, zijn stuk voor stuk enthousiast en keren terug als (op alle vlakken) wijzere mensen. Missie geslaagd, denk ik dan blij!
BeantwoordenVerwijderen