Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

vrijdag 14 september 2018

Over een taalbad en wortelcake

 

Al zijn we nu ons negende schooljaar in de Elzas gestart, thuis blijven we een door en door Vlaams gezin. Voor Casey's verplichte taalbad binnen het opleidingsonderdeel Frans aan de UC Leuven-Limburg moesten we dus een ander gastgezin zoeken: ééntje met echte native speakers.  
 
Valeria, een Italiaanse mama die met een onvervalste Alsacien getrouwd is, stelde meteen haar hart en haar huis open... Met warme, zuiderse gastvrijheid achter haar kapotte deurbel, met de drukte en chaos van drie jonge kinderen die steeds door alle kamers komen aanwaaien... Ze nam Casey een avond mee naar de film, toonde haar het oude dorpje Eguisheim en ook het stadscentrum van Mulhouse. Onbaatzuchtig en gul verdeelde ze haar weinige vrij tijd.
 
Bij juf Odile mocht Casey 's ochtends in het eerste leerjaar gaan observeren; bij kleine handjes die de dag nog enthousiast starten met la gymnastique des doigts... Maar grote klasgroepen en individuele schrijfbordjes horen duidelijk thuis in het Franse onderwijssysteem, niet in het Vlaamse.
 
Anne-Marie, Wilco's Frans-Nederlandse dochter, toonde Casey dan weer enkele mooie plekjes in Colmar en liet haar ook een typische tarte flambée proeven. Worteltaart beloofde ikzelf intussen aan Valeria, de gastmama die het woord 'taalbad' nog nooit had gehoord maar het zo vanzelfsprekend en zo motiverend deed dat je iedere Vlaamse student wel naar haar zou willen sturen!
 
En dus sloten we vanmiddag deze taalweek af in de brasserie van het VitraHaus. Met wortelcake voor de volwassenen en met chocoladecake voor Casey. Want ook dat weet je soms na zo'n taalbad, dat de ander eigenlijk niet zo graag wortelen lust.

2 opmerkingen:

  1. Katleen Vander Elst, Saskia Truyens15 september 2018 om 17:13

    Casey's taalbad is met hulp van jou een succes geworden. Want hoe begin je eraan om een Frans gastgezin te zoeken als je zelf niet zo mondig bent op dat gebied... Maar dankzij jou en oa Wilco hebben jullie dan toch een gastgezin gevonden voor Casey. Ze is een leerrijke ervaring rijker ! Het gastgezin waar ze terecht gekomen is, bij Valeria en co, hebben haar super onthaald. En waren ook zeer vriendelijk. Je moet het maar doen, zomaar, een vreemde in huis nemen voor een week en wetende dat de communicatie in het begin met veel gebaren zou zijn. Maar ze hebben hun behoorlijk uit de slag getrokken en Casey hield ons dagelijks op de hoogte met leuke en zeer mooie foto's van het gastgezin en van de omgeving. De gastmama heeft super haar best gedaan om Casey op te vangen, waarvoor ook onze dank.
    En natuurlijk nen dikke mercie aan jou An ! Jij hebt ervoor gezorgd dat alles zeer vlot verlopen is, inclusief de vlucht naar jullie waar ook enige stress aan te pas kwam.
    Ik ga proberen om deze week een Franse mail te typen naar Valeria om haar te bedanken.

    Leuke blog, doe zo verder !!!

    Vele, lieve groetjes van de mama's van Casey

    BeantwoordenVerwijderen