De Italiaanse vriendin is terug van weggeweest! Na twee jaar in Singapore gewoond te hebben, vond ze het zaterdagavond wel wat frisjes op ons terras, maar verder voelde alles direct als vanouds: ieder praatte weer Frans met zijn eigen accent, alleen de dochter was zichtbaar gegroeid en spreekt nu ook Engels.
De twee jaar waarin we nauwelijks contact hadden, lijken onbestaand. Een luchtbel die niet hindert. Ze vertelt over Singapore als een (zeer) lange vakantie die haar de mogelijkheid gaf nog verder te reizen: Australië, China, Bangladesh... Unieke ervaringen die ze wil vasthouden, talloze foto's die nu wachten om gesorteerd te worden.
En sinds kort wonen ze dus terug in hun Franse huis, vlak bij de grens met Zwitserland. We hebben geen Skype meer nodig om elkaar te zien, vinden gewoon terug aansluiting rond onze plastic tuintafel... Met een fles Crémant d'Alsace en de grammatica van onze vriendschap binnen handbereik!
Want niets is verloren gegaan. Daar waar het stopte, pikken we de draad weer op. In onze typische mengelmoes aan talen en gedachten. Een vertrouwdheid die deugd doet.
Want niets is verloren gegaan. Daar waar het stopte, pikken we de draad weer op. In onze typische mengelmoes aan talen en gedachten. Een vertrouwdheid die deugd doet.
Ciao bella, à très bientôt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten